İkili birinci evvel Karadeniz bölgesini keşfetmek ismine bir otomobil kiralıyor ve seyahate başlıyorlar. Birinci durak olarak Karadeniz’in liman kentlerinden olan Sinop karşılıyor onları… Türk mutfağının en lezzetli yemeklerinden olan mantı, köfte ve yoğurtlar ikram ediliyor kendilerine… Sinop’tan sonra sıradaki durakları Amasya ve Tokat… Yol boyunca uzanan kebapçılardan fındıklara ve varlıklı yayla eserlerine kadar damak çatlatan Karadeniz eserleriyle karşılaşıyorlar. Sinop’tan ayrılmadan evvel ‘Anadolu’nun Alkatrazı’ olarak bilinen Tarihi Sinop Cezaevi’ne uğruyorlar. 1999 yılında kapatılarak müzeye çevrilen cezaevi birçok müziklere, şiirlere, dizilere mevzu oldu. 1940’ların romanı olan Kürk Mantolu Madonna’nın ve Türk şiirinin usta müelliflerinden Sabahattin Ali’de bir vakitler burada tutsak edilmişti…
Sinop merkezden ayrılıp Boyabat’a hakikat keşfe gidiyorlar. Sinop ve Amasya’yı Caroline Eden şöyle anlatıyor:
“Kasabanın eteklerinde bulunan mahallî tabirle ‘esnaf lokantası’nda öğlen yemeği yemeden evvel kentte bulunan meşhur Boyabat Kalesi’nin gölgesinde ilerleyerek Roma, Bizans ve Osmanlı devrine şahit olduk. Boyabat Kalesi MÖ 7. Yüzyılda Paflagonyalılar tarafından yaptırılmış ve Roma, Bizans ve Osmanlı İmparatorluklarının izlerini taşıyor.
Gerçekten herkesin görmesi gereken bir yer. Günümüze kadar ayakta kalmış olan bu kale müze olarak da kullanılıyor. Esnaf Lokantası’nda yemeğe başlarken masaya taze yöresel bir ekmek, kuru fasulye, bulgur pilavı, acı yeşilbiber, mercimek çorbası sipariş ettik. Kolay, ucuz ve süratli bir yol kenarı yemeği… O kadar lezzetliydi ki…
Daha sonra rotamızı Amasya’ya çevirdik. Amasya’ya giden yol sinematikti. Kadifemsi ve kumdan doruklar, soluk ve geniş bir alana yayılmış sert platolar, ayçiçeği tarlaları ve zikzaklı yollar… Sinop’un hoşluğu kadar Amasya’da bir o kadar etkiledi beni… Burada oturan beşerler ne kadar şanslı… Elma bahçeleriyle çevrili, Yeşilırmak kıyılarını çevreleyen gri kireçtaşlarının yükseldiği Harşena Dağı’nın bize gülümsemesi hâlâ aklımda… Pontus krallığına başşehirlik yapmış Amasya… Dünyanın en büyük oyma mezarlarından MÖ 2 ve 3. yüzyıldan kalma Pontus hükümdarlarının kaya mezarları da burada yer alıyor. Ayrıyeten kenti gezerken Osmanlı periyodunda inşa edilen su ve müzik terapisiyle hastaların tedavi edildiği bir vakitlerin akıl hastanesi artık müze haline gelmiş. Epeyce etkileyiciydi…”
Ertesi gün otomobille iki saat uzaklıktaki Tokat’a hakikat yola çıktılar. Eski Selçuklu kervansaraylarını, basma zanaatkarlarını, armut ağaçlarıyla dolu bahçeleri ve ünlü Tokat kebabının tadına baktılar. Sonra ise rotaları Trabzon… Trabzon’u Ankara ve İstanbul’un tesirinden uzak, güçlü doğasıyla Karadeniz’in en hoş yerlerinden biri olarak açıklıyor Caroline Eden…
“Trabzon, Ankara ve İstanbul’un tesirinden uzak, güçlü doğasıyla Karadeniz’in en hoş yerlerinden. MÖ 8. yüzyılda bir Yunan kolonisi olarak kurulan kent bugün Trabzonspor’un bordo mavi renkteki kafeleri, taksileri ve berberleriyle futbol çılgınlığına mesken sahipliği yapıyor. Buraya gelenlerin birçoğu yazın sıcacık meskenlerinden kaçıp serinlemek isteyen aileler… Burada dağın yamacına sarılan Sümela Manastırı olağanüstü bir kültür eseri olarak parlıyor. Dünyaya ihraç edilen fındıkların birçok buradan toplanıyormuş. Bilhassa lokal Vakfıkebir ekmeğinin tadı hâlâ damağımda… Zeytin ve deniz eserleri ise enfesti”
