İstanbul Mecidiyeköy- Sansarak Köyü ortası 154 km, Bursa- Sansarak Köyü 93 km, İznik- Sansarak Köyü 17 km… Sansarak Köyü 500 yıllık bir Osmanlı köyü. Deniz düzeyinden 1000 metre üstlerde. Kerpiçten yapılmış konutlarıyla, daracık sokaklarıyla, bozulmamış yapısıyla pek çok sinemaya, diziye yer olmuş ünlü bir köy burası. Hem kanyonu, hem köyü görmek için sabırsızlanıyorum.
Yıllarca evvel arkadaşlarımın fotoğraflarında görüp merak ettiğim Sansarak Kanyonu’na gitmeye son dakika karar veriyorum. Nasıl gidileceğini öğrenmek için İnegöl’lü arkadaşım Mesut’u aradığımda kanyona tek başına girmemem konusunda bir ihtar alıyorum. “Sana bir rehber şart” diyor. Sansarak Köyü’nde yaşayan Şaban Aydın kanyona girmek isteyenlere rehberlik ediyormuş. Onu arayıp geleceğimi haber veriyor. Bana da cep ve sabit telefonunu veriyor. Köyde cep telefonu pek çekmiyormuş. “Sabit numaradan ara” diye tembih ediyor. Bursa- Sansarak Köyü ortası aşağı üst iki saat sürüyor. Navigasyona vakit zaman güvenmeyip yolu soruyorum lakin gerek yokmuş. Köye kadar meselesiz götürüyor. Yolda çok fazla olmasa da tabela da bulunuyor. İznik Gölü’nü zirveden gören enfes virajlı yolları var. Köye girdiğim an meczup üzere bir yağmur ve dolu yağıyor. Otomobilden inemiyorum bile. Yağmur biraz hafifleyince camı birisi tıklatıyor. Elindeki şemsiyeyi bana verip “Doğru çiçekli konuta git. Emine teyzen karnını doyursun” diyor. Şaban amca bu kişi. Emine teyze de eşi.
500 yıllık köyün taşlı yollarında yürürken sulara düşmemeye çalışıyorum. Bir taraftan da çiçekli bir konut arıyorum. Yolun sonunda gördüğüm bembeyaz boyalı çiçekli konutu görünce ne denmek istediğini anlıyorum. Şaban amca 500 yıllık köyün ortasına masaldan bir konut yapmış. Masaldaki âlâ adam da o. Şaban amcayı beklerken yiyecek bir şeyler hazırlıyor Emine teyzem. Temmuz olmasına karşın soba yanıyor. Denizden 1000 metre üstteyiz. Konutun duvarlarında hoş ülkemin en nadide yerlerine ilişkin fotoğraflar var. Neredeyse hepsine gitmişim çok şükür. Birebir vakitte Şaban amcanın çeşitli sinema ve dizilerde rol aldığı gazete kupürleri, rehberlik ettiği gazete haberleriyle dolu duvar. Bir mühlet sonra hava açıyor. Biz de çabucak yola koyuluyoruz. Ne de olsa yaz havası…
Sansarak Kanyonu
Sansarak Kanyonu’nun iki girişi varmış. Değirmen girişi denilen yerin çok yakınına kadar araçla gidebiliyorsunuz. Şaban amca buraya tabelalar koymuş. Genişçe bir alan var orada. Şakır şakır sular akıyor. Şaban amca onlara kütüklerden oluklar yapmış. Burada kamp yapmak çok hoş olurdu. Biz öbür girişinden giriyoruz. Orayı rehbersiz bulamazsınız. Nasıl gidildiğini ben bile tanım edemem. Yolda yürürken ağaçların ortasına dalıverdik zira. Çok hoş patika yollar var. Onları bulmanız gerekiyor. Sık bir ormanın içinde yürüyoruz. Kolunuz bacağınız kapalı olsun. Ayağınızda bot olsun. Ben derede yüzeceğimi düşünerek şort, tişört ve sandaletle dalıyorum buraya ve çalı çırpıdan her yerim çiziliyor. Şelalelerde yüzmek isterseniz mayo ve şort alın yanınıza. Benim gittiğim gün çok yağan yağmurdan çamur aktı dereye ve yüzemedim. Evvel suyun akışına yürüyoruz. Aşikâr bir yerden sonra sular çok yükseldiği için asıl gidilecek yere gidemeden dönüyoruz. Sular çok yükselmiş.
Normalde 7 km’lik bir kanyon ve 7 yedi saat sürüyormuş. Ben yalnızca iki saatlik bir yürüyüş yapabildim. O denli bir çamur ve doludan sonra bunu yapabiliyor olmam bile mucize. Bir yerde derenin iki kolu birleşiyor. Bir taraf berrak akarken öteki taraf çamur akıyor. Yağmur bir tarafa hiç yağmamış. Tabiat insanı her vakit şaşırtmaya devam ediyor. Şaban amca 69 yaşında ve yaşından beklenmeyecek bir performansta. Taştan taşa atlıyor. Seke seke koşa koşa gidiyor. Hayran kalıyorum. Yürüyüşümüz bitip de köy yoluna gerçek dönüşe geçtiğimizde bir taraftan böğürtlen toplayıp bir taraftan sohbet ediyoruz. Şaban amca benden birinci başta pek umutlu değilmiş sanırım. Daha evvel kanyona götürdüğü insanların zorlandığından, kimilerinin sakatlık yaşadığından, onları nasıl sırtında taşımak zorunda kaldığından bahsediyor. “Tek başına bir bayan olarak çıkıp gelmişsin. Ben Sansarak Kanyonu’nu geçeceğim demişsin. Hem de bu havada. Yürek işi bu” deyip beni tebrik ediyor. Benim için rutin olan şeyler öbürleri için sıra dışı olabiliyor demek ki.
Sansarak Kanyonu’na tek başına girmemelisiniz
Sansarak Kanyonu’nu yürüyeyim lakin tek başına yapamam diyorsanız İstanbul Tabiat Spor Kulübü, Sansarak Kanyonu’na yürüyüşler düzenliyor. Onlarla birlikte de gidebilirsiniz. İnternette toplumsal medya hesaplarından yahut www.istanbuldoga.org aktiflik sayfasından ulaşabilirsiniz. Şayet kendi kümeniz varsa bölgeye giderseniz Şaban amca sizi seve seve götürür.
Mümkünse hafta içi gidin. Çılgın kalabalıktan uzakta mis üzere bir gün geçirebilirsiniz. Navigasyon köye sıkıntısız götürüyor. Oradan sonrasında Rehber Şaban Aydın’a emanetsiniz. Yiyeceklerinizi köyden de temin edebilirsiniz. O hoş fırında pişen mis üzere ekmekten, hâlâ organik tarım yapılan köyün domateslerinden ve sokaklarında gezen tavukların yumurtasından yemeden dönmeyin derim.
Daha fazla bilgiye ‘nerdesinbahar.com’ blog adresinden ulaşabilirsiniz.
